7 Եւ ի բազում աւուրս ծանրանաւեալք՝ հազիւ հասաք առ Կնիդեաւ. եւ ի չթողացուցանել մեզ հողմոյն, նաւեցաք խոնարհագոյն ի Կրետէ առ Սաղմոնեաւ։
Հրեայք եւ եկք նոցուն, Կրետացիք եւ Արաբացիք, լսեմք խօսից նոցա ի մեր լեզուս զմեծամեծս Աստուծոյ։
Եւ զի բազում աւուրս նօթի էին, յայնժամ Պաւղոս կացեալ ի մէջ նոցա՝ ասէ. Պարտ էր ձեզ, ով արք, անսալ ինձ եւ ոչ ելանել ի Կրետեայ եւ շահել զվիշտս զայս եւ զվնաս։
Եւ անտի ելեալ խոնարհագոյն նաւեցաք ի Կիպրոս վասն հողմոյն ընդդէմ լինելոյ։
Ասաց ոմն ի նոցանէ, իւրեանց իսկ մարգարէ. Կրետացիք հանապազասուտք, չարաճճիք, դատարկապորտք։
Վասն այնորիկ իսկ թողի զքեզ ի Կրետէ, զի որ ինչ միանգամ պակաս իցէ՝ ուղղեսցես, եւ կացուսցես ըստ քաղաքաց երիցունս, որպէս եւ ես քեզ պատուիրեցի.