Եւ մարգարէացաւ Եղիազար որդի Ովդրայ ի Մարեսայ առ Յովսափատ, եւ ասէ. Վասն զի եղեր սիրելի Ոքոզեայ, խորտակեաց Տէր զգործն քո. եւ խորտակեցաւ նաւն քո եւ ոչ կարաց՝՝ երթալ ի Թարսիս։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք, հաստատուն եղերուք, անշարժ կացէք, առաւել լերուք ի գործ Տեառն յամենայն ժամ. գիտասջիք զի վաստակքն ձեր ոչ են ընդունայն առաջի Տեառն։