Եւ երկեան նաւավարքն երկեւղ մեծ, եւ աղաղակէին առ իւրաքանչիւր աստուածս՝՝ իւր. եւ ընկեցին զկարասին որ էր ի նաւին ի ծով անդր, զի թեթեւացուսցեն յինքեանց. եւ Յովնան իջեալ ի խորշ մի նաւին՝ ննջէր եւ խորդայր։
Մինչ դեռ զգնայր Յիսուս ընդ եզր ծովուն Գալիլեացւոց, ետես երկուս եղբարս, զՍիմովն զկոչեցեալն Պետրոս եւ զԱնդրէաս եղբայր նորա, արկեալ ուռկան ի ծով, քանզի ձկնորսք էին։
Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Մի՛ հոգայք վասն ոգւոց ձերոց՝ զինչ ուտիցէք կամ զինչ ըմպիցէք. եւ մի՛՝ վասն մարմնոց ձերոց՝ թէ զինչ ագանիցիք. ո՞չ ապաքէն ոգի առաւել է քան զկերակուր, եւ մարմին՝ քան զհանդերձ։
Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ.