31 Ասէ Պաւղոս ցհարիւրապետն եւ ցզօրականսն. Եթէ ոչ դոքա մնան ի նաւիս, դուք ապրել ոչ կարէք։
Եւ արդ եկ տաց քեզ խրատ, եւ ապրեցուսցես զանձն քո եւ զանձն որդւոյ քո Սողոմոնի։
Զամենայն զոր տայ ինձ Հայր՝ առ իս եկեսցէ. եւ որ գայ առ իս՝ ոչ հանից արտաքս։
Իսկ հարիւրապետն նաւապետին եւ նաւավարին առաւել անսայր քան բանիցն Պաւղոսի։
Բայց նաւավարքն խնդրէին փախչել ի նաւէ անտի, եւ իջուցեալ զկուրն ի ծով անդր՝ պատճառանօք որպէս թէ յառաջոյ կողմանէ խարիսխս ձգելոց իցեն։
Յայնժամ զօրականքն հատին զլարս կրին եւ ի բաց ընկեցին։
եւ զայլսն՝ զո՛րս ի տախտակս, եւ զո՛րս յայլ ինչ կահ ի նաւէ անտի. եւ այսպէս եղեւ ամենեցուն փրծանել յերկիր։