29 Զահի հարեալ թէ գուցէ ի խիստ ինչ տեղիս անկանիցին, յետուստ կողմանէ ընկեցին խարիսխս չորս, ըղձանային այգուն լինելոյ։
զոր առեալ՝ յօգնականութիւն կապէին ընդ նաւն՝՝. երկուցեալք թէ գուցէ ի յորձանուտն անկանիցին, իջուցեալ զառագաստն՝ այնպէս երթային եւ գային։
Բայց ի կղզի ինչ հասանէ մեզ անկանել։
Եւ ընկեցեալ զգունդսն՝ գտին գիրկս քսան, եւ սակաւ ինչ դադարեալ՝ դարձեալ ընկեցին եւ գտին գիրկս հինգետասան։
Բայց նաւավարքն խնդրէին փախչել ի նաւէ անտի, եւ իջուցեալ զկուրն ի ծով անդր՝ պատճառանօք որպէս թէ յառաջոյ կողմանէ խարիսխս ձգելոց իցեն։
ընդ առաւօտս ասիցես թէ՝ Ե՞րբ լինիցի երեկոյ, եւ ընդ երեկոյս ասիցես թէ՝ Ե՞րբ լինիցի առաւօտ, ի զարհուրանաց սրտի քո զոր երկնչիցիս, եւ ի տեսլեանց աչաց քոց զոր տեսանիցես։
զոր իբրեւ զխարիսխ հաստատուն եւ անշարժ ունիցիմք անձանց մերոց, որ եւ մտանիցէ ի ներքին կողմն վարագուրին.