11 Ապա եթէ վնասակար իցեմ եւ արժանի ինչ մահու գործեցի, ոչ զանգիտեմ ի մեռանելոյ. իսկ եթէ ոչ ինչ իցէ զորոց սոքա ամբաստան լինին զինէն, ոչ ոք կարէ զիս դոցա շնորհել. ի կայսր բողոքեմ։
Իսկ Պաւղոս ասէ ցնոսա. Գան հարեալ զմեզ հրապարակաւ, արս անմեղս Հռովմայեցիս, արկին ի բանտ, եւ արդ լռելեա՞յն հանեն զմեզ. ոչ այդպէս, այլ եկեսցեն ինքեանք իսկ հանցեն զմեզ։
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ի սրտի իւրում եւ ասէ. Արդ անկանիցիմ յաւուր միում ի ձեռս Սաւուղայ. եւ չէ ինձ բարի, եթէ ոչ դարձայց յերկիրն Փղշտացւոց. եւ եթէ իցէ՝ խնդրեսցէ զիս Սաւուղ՝՝ յամենայն սահմանս Իսրայելի, ապրեցայց ի ձեռաց նորա։