Իբրեւ շունք լիրբք եղեն յանձինս իւրեանց որ ոչ գիտեն զյագուրդ. եւ են չարք՝ եւ՝՝ ոչ ճանաչեն զհանճար. ամենեքին ըստ իւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց գնացին։՝՝
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։
Ահաւասիկ կամ ես. տուք զինէն պատասխանի առաջի Տեառն եւ առաջի օծելոյ նորա, եթէ զեզն ուրուք առի՞, կամ զէշ ուրուք վարեցի՞, կամ յաղթահարեցի՞ զոք ի ձէնջ, կամ թէ զրկեցի՞ ինչ զոք, յո՞յր ձեռաց առի հաս կամ կօշիկս. տուք զինէն պատասխանի՝՝, եւ հատուցից ձեզ։