25 Եւ ի խօսելն նորա վասն արդարութեան եւ ժուժկալութեան եւ հանդերձեալ դատաստանին, զահի հարեալ Փելիքս՝ ետ պատասխանի. Դու առ այժմ երթ, եւ յորժամ ժամ լիցի, կոչեցից զքեզ։
Եւ վասն բանին զի ստրջացաւ արքայ յերեսաց Տեառն եւ երթայր լալով, եւ՝՝ պատառեաց զպատմուճան իւր եւ զգեցաւ քուրձ ի վերայ մարմնոյ իւրոյ, եւ պահեաց եւ զգեցաւ քուրձ յաւուրն յորում սպան զՆաբովթ Յեզրայելացի՝՝, եւ գնայր կորակոր։
փոխանակ զի կակղացաւ սիրտ քո, եւ պատկառեցեր յերեսաց Տեառն իբրեւ լուար զոր ինչ խօսեցաւ ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա լինել յապականութիւն եւ յանէծս, եւ պատառեցեր զհանդերձս քո, եւ լացեր առաջի իմ. եւ ես լուայ, ասէ Տէր։
Եւ արդ ուխտեսցուք ուխտս առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ հանել զամենայն կանայս այլազգիս եւ զզաւակս որ ի նոցանէ. եւ արդ որպէս կամիս արի եւ կեցո զսոսա օրինօքն Տեառն Աստուծոյ եւ որպէս պատուիրանք հրամայեն.
Եւ ժողովեցան ամենայն արք Յուդայ եւ Բենիամինի յԵրուսաղէմ յերիս աւուրս, յիններորդ ամսեանն որ օր քսան էր ամսոյն. եւ նստան ամենայն ժողովուրդն ի հրապարակի տանն Տեառն. եւ էին զարհուրեալք ի բանից նորա եւ ի ցրտութենէ ձմերայնոյն։
Ուրախ լեր, երիտասարդ, ի մանկութեան քում, եւ զուարճացուսցէ զքեզ սիրտ քո յաւուրս մանկութեան քո. եւ գնա դու ի ճանապարհս սրտի քո ամբիծ, եւ ի տեսիլ աչաց քոց. եւ գիտասցես թէ վասն այսր ամենայնի ածցէ զքեզ Աստուած ի դատաստան։
Եւ եկայք խօսեսցուք ընդ միմեանս, ասէ Տէր. եւ եթէ իցեն մեղք ձեր իբրեւ զձանձախարիթ՝ իբրեւ զձիւն սպիտակ արարից. եւ եթէ իցեն իբրեւ զորդան կարմիր՝ իբրեւ զասր սուրբ արարից։
Այսպէս ասէ Տէր. Արարէք իրաւունս եւ արդարութիւն. փրկեցէք զյափշտակեալն ի ձեռաց զրկողին իւրոյ, զպանդուխտն եւ զորբն եւ զայրին մի՛ բռնադատէք եւ մի՛ ամպարշտէք, եւ արիւն անպարտ մի՛ հեղուցուք ի տեղւոջդ յայդմիկ։
Եւ եղեւ իբրեւ լուան զամենայն զպատգամսն, խորհեցան իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում՝՝, եւ ասեն ցԲարուք. Պատմելով պատմեսցուք արքայի զամենայն զբանսդ զայդոսիկ։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Շատ լիցի ձեզ, իշխանքդ Իսրայելի. արդ ի բաց արարէք զապիրատութիւն եւ զչուառութիւն, իրաւունս եւ արդարութիւն արարէք, ի բաց մերժեցէք զբռնաւորութիւն ի ժողովրդենէ իմմէ, ասէ Տէր Աստուած։
Զգուշացայ եւ զարհուրեցաւ սիրտ իմ ի ձայնէ աղօթից շրթանց իմոց. եմուտ դողումն յոսկերս իմ, եւ խռովեցաւ փոր իմ ի ներքուստ. հանգեայց յաւուր նեղութեան, ելանել ինձ ի ժողովուրդ պանդխտութեան իմոյ։
Այսուհետեւ մի՛ յառաջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ Տէր, որ լուսաւոր առնիցէ զգաղտնիս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհուրդս սրտից. եւ ապա իւրաքանչիւր գովութիւն եղիցի յԱստուծոյ։
Այլ զՏէր, զնոյն զՔրիստոս՝՝ սուրբ առնիջիք ի սիրտս ձեր. պատրաստ իցէք տալ պատասխանի ամենայնի որ խնդրիցէ զբանն՝ որ է վասն յուսոյն ձերոյ, այլ հեզութեամբ եւ երկիւղիւ.