19 Ոմանք յԱսիացւոց անտի Հրեայք, որոց պարտ էր գալ առաջի քո եւ ամբաստան լինել, եթէ ունիցին ինչ զինէն.
Իբրեւ ազդ եղեւ ինձ նենգութեան յայրդ լինելոյ ի նոցանէ՝ յղեցի՝՝ առ քեզ. հրաման տուեալ եւ չարախօսացն խօսել զդմանէ առաջի քոյ. ողջ լեր։
Լուայց քեզ, ասէ, յորժամ եւ չարախօսքն քո եկեսցեն։ Եւ հրամայեաց յապարանսն Հերովդի պահել զնա։
Որոց ետու պատասխանի եթէ՝ Չէ օրէն Հռովմայեցւոց շնորհել ումեք զոք, մինչչեւ ամբաստանեալն յանդիման ունիցի զդատախազսն, եւ տեղի պատասխանւոյ առնուցու վասն ամբաստանութեանն։