2 Եւ քահանայապետն Անանիա հրամայեաց սպասաւորացն հարկանել զբերան նորա։
Եւ մատեաւ Սեդեկիա որդի Քանանու, եւ եհար Միքիայի զծնօտս նորա, եւ ասէ. Ո՞ր Հոգի Տեառն է այն, որ անց յինէն եւ խօսեցաւ ի քեզ։
Եւ մատուցեալ Սեդեկիա որդի Քանանու եհար զծնօտն Միքիայի, եւ ասէ ցնա. Որո՞վ ճանապարհաւ անց Ոգի Տեառն զինեւ, եւ խօսեցաւ ընդ քեզ։
Բարկութեամբ վարեալ կործանեաց զիս, կրճտեաց ի վերայ իմ զատամունս. նետք հինից նորա տեղացին ի վերայ իմ, տիգօք աչաց խաղաց ի վերայ իմ. արագ արագ եհար զիս ի ծունկս. միանգամայն ասպատակեցին ի վերայ իմ։՝՝
Եւ եհար Պասքովր զԵրեմիա մարգարէ, եւ արգել զնա ի վերնադրանդն, որ էր ի դրանն Բենիամինի, ի վերնատանն՝՝ որ էր ի տան Տեառն։
Արդ պաշարեսցի դուստրն ցանգով՝՝, զի նեղութիւն կարգեաց ի վերայ ձեր. գաւազանաւ հարցեն զծնօտս ազգաց Իսրայելի։
Յայնժամ թքին ընդ երեսս նորա եւ կռփեցին զնա, եւ ոմանք ապտակեցին, եւ ասեն.
Իբրեւ նա զայն ասաց, մի ոմն ի սպասաւորացն որ անդ կայր, ած ապտակ Յիսուսի եւ ասէ. Ա՞յդպէս պատասխանի տաս քահանայապետիդ։
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Եթէ չար ինչ խօսեցայ, վկայեա վասն չարին, իսկ եթէ բարի, ընդէ՞ր հարկանես զիս։
Եւ յետ հինգ աւուր էջ քահանայապետն Անանիա հանդերձ ծերովք ոմամբք, եւ ճարտարախօսաւ Տերտիւղեաւ ոմամբ, որք եւ զգացուցին դատաւորին վասն Պաւղոսի։