24 հրամայեաց հազարապետն մուծանել զնա ի բանակն, ասէր, գանիւ հարցանել զնա, զի գիտացից վասն որոյ յանցման այնպէս աղաղակէին զնմանէ։
Յայնժամ ա՛ռ Պիղատոս զՅիսուս եւ գան եհար։
Իսկ Պաւղոս ասէ ցնոսա. Գան հարեալ զմեզ հրապարակաւ, արս անմեղս Հռովմայեցիս, արկին ի բանտ, եւ արդ լռելեա՞յն հանեն զմեզ. ոչ այդպէս, այլ եկեսցեն ինքեանք իսկ հանցեն զմեզ։
Այլք այլ իմն աղաղակէին զնմանէ յամբոխին. իբրեւ ոչ կարաց գիտել զստոյգն վասն ամբոխին, հրամայեաց ածել զնա ի բանակն։
Մինչդեռ մտանելոց էր Պաւղոս ի բանակն, ասէ ցհազարապետն. Եթէ արժա՞ն իցէ ինձ խօսել ընդ քեզ։ Եւ նա ասէ. Յունարէն գիտե՞ս.
Եւ ի բազմանալ ամբոխին՝ երկուցեալ հազարապետն թէ գուցէ ճեղքիցի Պաւղոս ի նոցանէ, հրամայեաց զօրականին իջանել յափշտակել զնա ի միջոյ նոցա, եւ ածել ի բանակն։
Զայրս զայս կապեալ ի Հրէից եւ մերձ ի սպանանել ի նոցանէ, հասեալ ի վերայ զօրականաւ ապրեցուցի, իմացեալ թէ Հռովմայեցի է։
Որք իբրեւ դատեցան զիս, կամեցան արձակել, վասն եւ ոչ մի ինչ վնաս մահու գտանելոյ յիս։
ընկալան կանայք ի յարութենէ զմեռեալս իւրեանց. կէսք կոշկոճեցան, եւ չեւ եւս ընկալեալ զփրկութիւն, զի լաւագոյն յարութեանն հասանիցեն.