10 Եւ ասեմ. Զի՞նչ արարից, Տէր։ Եւ ասէ ցիս Տէր. Յարուցեալ երթիցես ի Դամասկոս, եւ անդ պատմեսցի քեզ վասն ամենայնի որ հրաման է քեզ առնել։
Եւ ես իսկ եւ իսկ յղեցի առ քեզ, դու բարւոք արարեր զի եկիր. արդ ամենեքին մեք առաջի Աստուծոյ կամք լսել զամենայն, որ հրամայեալ է քեզ ի Տեառնէ։
եւ ածեալ զնոսա արտաքս՝ ասէ. Տեարք, զի՞նչ պարտ է ինձ առնել զի ապրեցայց։
Եւ լուեալ զայս՝ զղջացան ի սիրտս իւրեանց, եւ ասեն ցՊետրոս եւ ցայլ առաքեալսն. Զի՞նչ գործեսցուք, արք եղբարք։
Իբրեւ ոչ տեսանէի ի փառաց լուսոյն այնորիկ, զձեռանէ ձգեալ ի նոցանէ որ ընդ իսն էին, մտի ի Դամասկոս։
այլ յոտն կաց եւ մուտ ի քաղաքդ, եւ պատմեսցի քեզ զինչ պարտ իցէ առնել։