4 Եւ գտեալ զաշակերտսն՝ կացաք անդ աւուրս եւթն. որք ասէին ցՊաւղոս ի ձեռն Հոգւոյն՝ մի՛ ելանել յԵրուսաղէմ։
Յոր քաղաք մտանիցէք կամ ի գեղ, հարցանիցէք թէ ո՞ է ի նմա արժանի, եւ անդ լինիջիք մինչեւ ելանիցէք անտի։
Եւ եղեւ նոցա զամն ողջոյն ժողովել յեկեղեցին եւ ուսուցանել ժողովուրդ բազում, եւ անուանել նախ յԱնտիոք զաշակերտեալսն Քրիստոնեայս։
Եւ եղեւ մինչդեռ Ապողոսն ի Կորնթոս էր, Պաւղոսի շրջեալ զվերին կողմամբքն եւ իջանել յԵփեսոս, եւ գտանել զոմանս զաշակերտս,
Եկին ընդ մեզ եւ յաշակերտաց անտի Կեսարացւոց, եւ տանէին զմեզ առ որում վանս ունելոց էաք՝ Մնասովնի ումեմն Կիպրացւոյ առաջին աշակերտի։
Ուր եւ գտաք եղբարս, աղաչեցեալք ի նոցանէ լինել աւուրս եւթն. եւ ապա ելաք ի Հռովմ։
Քանզի ես իսկ ցուցից նմա որչափ պարտ իցէ նմա չարչարել վասն անուան իմոյ։
այլ իբրեւ եկն ի Հռովմ, պնդագոյնս խնդրեաց զիս եւ եգիտ.
Եւ եղեւ յիս Հոգի՝՝ յաւուր կիւրակէի, եւ լուայ զկնի իմ ձայն մեծ իբրեւ զփողոյ, որ ասէր ցիս. Ես եմ Ալփա եւ Ով, Առաջին եւ Վերջին.՝՝