36 Քանզի զհետ երթայր բազմութիւն ժողովրդեանն եւ ասէին. Բարձ զդա։
Եւ նոքա աղաղակէին ամենայն բազմութեամբն եւ ասէին. Բարձ զդա եւ արձակեա մեզ զԲարաբբա։
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
Եւ ունկն դնէին նմա մինչեւ ցայս բան, ապա բարձին զձայնս իւրեանց եւ ասեն. Բարձ յերկրէ զայդպիսիդ, զի չէ պարտ այդպիսւոյդ կեալ։
Եւ լուեալ զայս զայրանային ի սիրտս իւրեանց, եւ կրճտէին զատամունս ի վերայ նորա։
հայհոյէին, աղաչէաք. իբրեւ առակ նշաւակի եղեաք ամենայն աշխարհի, ամենեցուն փարելի լինել մինչեւ ցայժմ։