Իբրեւ կամեցաւ զնա ածել Հերովդէս, ի գիշերին յայնմիկ էր Պետրոս ի քուն ի մէջ երկուց զինուորաց՝ կապեալ կրկին շղթայիւք, եւ պահապանքն առաջի դրանն պահէին զբանտն։
եւ եկեալ առ մեզ, առեալ զգօտին Պաւղոսի՝ կապեաց զոտս եւ զձեռս իւր, եւ ասէ. Այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Զայրն որոյ գօտիս այս է՝ այսպէս կապեսցեն յԵրուսաղէմ Հրեայք եւ մատնեսցեն ի ձեռս հեթանոսաց։
Եւ ի վաղիւ անդր կամէր գիտել զճշմարիտն, թէ զի՛նչ չարախօսութիւն իցէ Հրէիցն, արձակեաց զնա, եւ հրամայեաց կոչել զքահանայապետսն եւ զամենայն ատեանն. եւ իջուցեալ զՊաւղոս՝ կացոյց ի մէջ նոցա։
Եւ Պաւղոս ասէ. Խնդրէի յԱստուծոյ ե՛ւ փոքու ե՛ւ մեծաւ ոչ միայն զքեզ, այլ զամենեսեան որ լսեն ինձ այսօր՝ լինել այսպիսի որպէս եւ եսս եմ, բաց ի կապանաց աստի։
որպէս իրաւ իսկ թուի ինձ խորհել զայս վասն ձեր ամենեցուն, վասն ունելոյ ինձ զձեզ՝՝ ի սրտի ի կապանս իմում, եւ ի պատասխանատուութեան իմում եւ ի հաստատութեան աւետարանին, կցորդս ինձ շնորհաց զձեզ ամենեսին լինել։
Եւ երդուան նմա եւ ասեն. Ոչ, այլ կապելով կապեսցուք զքեզ, եւ տացուք ի ձեռս նոցա. բայց մահու ոչ սպանցուք զքեզ։ Եւ կապեցին զնա երիւք կարովք նորովք, եւ հանին զնա ի վիմէն։
Եւ ա՛ռ Դալիլա կարս նորս, եւ կապեաց զնա նոքօք, եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ դարան նստէր նմա ի շտեմարանի. եւ խզեաց զայն ի բազկաց իւրոց իբրեւ զասղանի։