32 Որոյ անդէն առեալ զօրականս եւ հարիւրապետս՝ դիմեաց ի վերայ նոցա. եւ նոցա տեսեալ զհազարապետն եւ զզօրականսն, դադարեցին ի հարկանելոյ զՊաւղոս։
Դուք զի՞ զրկէք զժողովուրդ իմ, եւ զերեսս տնանկաց լի առնէք ամօթով, ասէ Տէր՝ Տէր զօրութեանց։
Իսկ գունդն եւ հազարապետն եւ սպասաւորք Հրէիցն կալան զՅիսուս եւ կապեցին.
Եւ առեալ ամենեցուն Յունացն զՍոսթենէս ժողովրդապետն՝ հարկանէին առաջի ատենին, եւ ոչինչ զայնմանէ Գաղիովնի փոյթ լինէր։
Եւ ես ասեմ. Տէր, ինքեանք իսկ գիտեն զի ես էի որ ի բանտն տայի եւ գան հարկանէի ըստ ժողովրդոցն զհաւատացեալս ի քեզ։
Զայրս զայս կապեալ ի Հրէից եւ մերձ ի սպանանել ի նոցանէ, հասեալ ի վերայ զօրականաւ ապրեցուցի, իմացեալ թէ Հռովմայեցի է։
Որ եւ զտաճարն իսկ կամեցաւ պղծել. զոր եւ կալաք, եւ ըստ մերոց օրինաց դատել կամեցաք։
Հաւանեցան նմա, եւ կոչեցեալ զառաքեալսն՝ գան հարին, եւ պատուիրեցին մի՛ եւս խօսել յանուն Յիսուսի, եւ արձակեցին զնոսա։