24 զնոսա առեալ՝ սրբեսցիս ընդ նոսա. եւ ծախեա ինչ ի նոսա զի գերծցեն զգլուխս. եւ գիտասցեն ամենեքին թէ զորոց իրազեկն եղեն զքէն՝ ոչինչ է, այլ միաբանիս եւ դու պահել զօրէնսն։
Եւ իբրեւ յանգ ելանէին աւուրք խրախութեանն, առաքէր Յոբ եւ սրբէր զնոսա. յարուցեալ ընդ առաւօտս մատուցանէր վասն նոցա զոհս ըստ թուոյ նոցա, եւ զուարակ մի վասն մեղաց՝ ընդ որդւոց նոցա.՝՝ քանզի ասէր Յոբ, թէ՝ Գուցէ որդիքն իմ ի միտս իւրեանց իմացան չարութիւն զԱստուծոյ. այսպէս առնէր Յոբ զամենայն աւուրս նոցա։
Բայց Պաւղոսի տակաւին մնացեալ աւուրս բազումս, յեղբարց հրաժարեալ՝ նաւէր յԱսորիս, եւ ընդ նմա Պրիսկիղա եւ Ակիւղաս, փոքրել զգլուխ ի Կենքրա, քանզի ուխտադիր էր։
Քանզի մինչչեւ եկեալ էին ոմանք առ ի Յակովբայ, ընդ հեթանոսս ուտէր անխտիր. իսկ իբրեւ եկին, զատանէր եւ որոշէր զանձն՝ երկուցեալ յայնցանէ որ ի թլփատութենէ անտի էին։
զի ահա յղասցիս դու եւ ծնցիս որդի, եւ երկաթ մի՛ ելցէ ի գլուխ նորա. զի ուխտաւոր Աստուծոյ եղիցի մանուկն անդստին յորովայնէ. եւ նա սկսցի փրկել զԻսրայէլ ի ձեռաց Փղշտացւոցն։