17 Եւ ի Միլետեայ յղեալ յԵփեսոս՝ կոչեաց զերիցունս եկեղեցւոյն։
զոր եւ արարին իսկ առաքեալ առ երիցունսն ի ձեռն Բառնաբայ եւ Սաւղոսի։
Եւ շրջեալ ընդ Պիսիդիայ եկին ի Պամփիւլիա։
գրեալ առ եղբարս՝՝ ի ձեռն նոցա զայս ինչ.
Եւ հասեալ յԵրուսաղէմ, ընկալեալք յեկեղեցւոյն եւ յառաքելոցն եւ յերիցանց՝ պատմեցին որչափ ինչ արար ընդ նոսա Աստուած։
Եւ ժողովեցան առաքեալքն եւ երիցունք տեսանել վասն բանիս այսորիկ։
Իբրեւ անցանէին ընդ քաղաքսն, աւանդէին նոցա պահել զհրամանսն պատուիրեալս յառաքելոցն եւ յերիցանցն որք յԵրուսաղէմ։
Եւ հասեալ յԵփեսոս՝ զնոսա եթող անդ, եւ ինքն մտեալ ի ժողովուրդն խօսէր ընդ Հրեայսն։
Եւ անտի նաւեալ՝ ի վաղիւ անդր հասաք հանդէպ Քիայ, եւ ի մեւս օրն հասաք ի Սամոս, եւ ի վաղիւ անդր եկաք ի Միլետոն։
Զգոյշ կացէք անձանց եւ ամենայն հօտիդ, յորում եդ զձեզ Հոգին Սուրբ տեսուչս՝ հովուել զժողովուրդ Տեառն, զոր ապրեցոյց արեամբ իւրով։
Որ բարւոք վերակացու լինին երիցունք՝ կրկին պատուոյ արժանի եղիցին, մանաւանդ որ աշխատիցին բանիւ եւ վարդապետութեամբ։
Վասն այնորիկ իսկ թողի զքեզ ի Կրետէ, զի որ ինչ միանգամ պակաս իցէ՝ ուղղեսցես, եւ կացուսցես ըստ քաղաքաց երիցունս, որպէս եւ ես քեզ պատուիրեցի.
Հիւանդանայցէ՞ ոք ի ձէնջ, կոչեսցէ զերիցունս եկեղեցւոյն, եւ արասցեն ի վերայ նորա աղօթս, օծցեն իւղով յանուն Տեառն.
Զերիցունս այսուհետեւ աղաչեմ, իբրեւ զերիցակից եւ վկայ չարչարանացն Քրիստոսի, որ եւ հանդերձեալ փառացն յայտնելոյ հաղորդ.
Յերիցուէ առ ընտրեալդ Կիւրիա եւ առ որդեակս իւր, զոր եսդ սիրեմ ճշմարտութեամբ, եւ ոչ եթէ ես միայն, այլ եւ ամենեքեան ոյք գիտակ են ճշմարտութեանն.
Յերիցուէ առ Գայիոս սիրելի, զոր եսդ սիրեմ ճշմարտութեամբ։