29 Արք եղբարք, պարտ է համարձակութեամբ ասել վասն նահապետին Դաւթի, զի ե՛ւ մեռաւ ե՛ւ թաղեցաւ, եւ գերեզման նորա կայ ի միջի մերում մինչեւ ցայսօր։
Եւ ննջեաց Դաւիթ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ի քաղաքի Դաւթի։
Եւ զհետ նորա կալաւ Նէեմաս որդի Ազբուք՝ իշխան կողմանն Բեթսուր մինչեւ ի պարտէզ տեղեացն Դաւթի, մինչեւ ի ջրբուղխսն կազմելոյ՝՝, եւ մինչեւ ցԲեթագաբարին.
Այլ Դաւիթ յազգի անդ իւրում պաշտեաց եւ ի կամս Աստուծոյ ննջեաց, եւ յաւելաւ առ հարս իւր եւ ետես զապականութիւն։
Ծանուցեր ինձ զճանապարհս կենաց. լցուցեր զիս ուրախութեամբ երեսաց քոց ի քաղցրութենէ։
որպէս եւ քահանայապետդ վկայէ ինձ եւ ամենայն ծերակոյտդ, յորոց եւ թուղթս առեալ առ եղբարս ի Դամասկոս երթայի, ածել եւ անտի կապեալս յԵրուսաղէմ, զի պատժեսցին։
Գիտակ իսկ է այսոցիկ արքայ, ընդ որում եւ համարձակեալդ խօսիմ. քանզի ծածկել ի քէն իմիք ի սոցանէ չառնում յանձն. զի ոչ եթէ յանկեան ուրեք գործեալ իցէ այս։
Արդ տեսէք որպիսի ոք էր սա, որում եւ Աբրահամ տասանորդս ետ յաւարէ անտի, նահապետն։