31 Ոմանք եւ յԱսիապետացն որ էին նորա բարեկամք՝ յղէին առ նա եւ աղաչէին, մի՛ տալ զանձն ի թէատրոնն։
Զի ամենայն գործք Աստուծոյ արդարութեամբ են. ամպարիշտ պահի աւուր չարի։
Գայ առ նա բորոտ մի, աղաչէր, ի ծունր իջանէր եւ ասէր. Տէր, եթէ կամիս, կարող ես զիս սրբել։
Եւ շրջեցան ընդ Փռիւգիա եւ ընդ կողմանս Գաղատացւոց, արգելեալք ի Հոգւոյն Սրբոյ խօսել զբանն յԱսիա։
Եւ այս եղեւ զերկեամ մի, մինչեւ ամենայն բնակչացն Ասիացւոց լսել զբանն Տեառն, Հրէից եւ հեթանոսաց։
Եւ լցաւ քաղաքն խռովութեամբ, դիմեցին առ հասարակ ի թէատրոնն, յափշտակեցին զԳայիոս եւ զԱրիստարքոս Մակեդոնացի, զուղղեկիցսն Պաւղոսի։
Բայց Պաւղոս իբրեւ կամեցաւ մտանել յամբոխն, ոչ թողին զնա աշակերտքն։
Այլք այլ իմն աղաղակէին, զի էր ժողովն նոցա խռովեալ. եւ բազումք ի նոցանէ ոչ գիտէին թէ վասն ոյր ժողովեալ իցեն։
Եւ իբրեւ լուաք զայն, աղաչէաք մեք եւ որ ի տեղւոջն էին՝ չելանել նմա յԵրուսաղէմ։