16 Եւ վազեաց այրն յորում էր այսն չար՝ ըմբռնեալ զերկոսեան յաղթահարեաց զնոսա, մինչեւ մերկս եւ վիրաւորս փախչել ի տանէ անտի։
Գան առ Յիսուս, եւ տեսանեն զդիւահարն զի նստէր զգեցեալ եւ զգաստացեալ, որ ունէր զլեգէովնն, եւ զահի հարան։
Քանզի հրաման տայր այսոյն պղծոյ ելանել ի մարդոյ անտի. զի բազում ժամանակս յափշտակեալ էր զնա, եւ կապէր ի շղթայս, եւ պահէր յերկաթս, եւ խզէր զկապանսն, եւ վարէր ի դիւէն յանապատ։
Եւ իբրեւ ելին տեսանել զգործսն, եւ եկին առ Յիսուս, եւ գտին զայրն՝ ուստի դեւքն ելեալ էին, զգեցեալ եւ զգաստացեալ նստէր առ ոտսն Յիսուսի, եւ երկեան։
Պատասխանի ետ այսն չար եւ ասէ ցնոսա. ԶՅիսուս գիտեմ եւ զՊաւղոս ճանաչեմ, բայց դուք ո՞վ էք։
Եւ այս յայտնի եղեւ ամենայն Հրէից եւ հեթանոսաց որ բնակեալ էին յԵփեսոս. եւ անկաւ երկեւղ յամենեսեան ի նոսա, եւ մեծանայր անուն Տեառն Յիսուսի։
Ի վեր վազեաց եւ սկսաւ գնալ, եւ եմուտ ընդ նոսա ի տաճարն, գնայր եւ վազվազէր եւ օրհնէր զԱստուած։
նոցա ազատութիւն խոստանան, եւ ինքեանք ապականութեանն ծառայք են. զի որով իւիք եւ յաղթիցի ոք, նորին եւ ծառայ է։