Եւ մատուցեալ յառաջ սակաւիկ մի, անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց, կաց յաղօթս եւ ասէ. Հայր իմ, եթէ հնար է, անցցէ բաժակս այս յինէն. բայց ոչ որպէս ես կամիմ, այլ որպէս դու։
Եւ իբրեւ կատարեցաւ այս, եդ Պաւղոս ի մտի շրջել ընդ Մակեդոնիա եւ ընդ Աքայիայ եւ գալ յԵրուսաղէմ. ասէր եթէ՝ Յետ երթալոյն իմ անդր՝ պարտ է ինձ եւ զՀռովմ տեսանել։
Զի ի մտի եդեալ էր Պաւղոսի նաւել առ Եփեսեաւ, որպէս զի մի՛ լիցի նմա ժամանակ ինչ յամել յԱսիայ. քանզի փութայր, եթէ հնար ինչ իցէ նմա, զօրն Պենտակոստէից երթալ յԵրուսաղէմ։
որպիսի՞ ինչ իցեն կեանք ձեր, զի իբրեւ զմրրիկ էք, որ առ սակաւ մի երեւեալ՝ եւ ապա ապականեալ. փոխանակ զի ասէիք. Եթէ Տէր կամեսցի, եւ կեցցուք, արասցուք զայս ինչ կամ զայն։
զոր տեսանես գրեա ի գիրս, եւ տուր տանել յեւթն եկեղեցիս, որ յԵփեսոս եւ ի Զմիւռնիա եւ ի Պերգամոն եւ ի Թիւատիր եւ ի Սարդիկէ եւ ի Փիղադեղփիա եւ ի Լաւոդիկիա։