Եւ տեսեալ Պիղատոսի թէ ոչինչ օգնէ, այլ առաւել խռովութիւն լինի, առեալ ջուր՝ լուաց զձեռս առաջի ժողովրդեանն եւ ասէ. Քաւեալ եմ ես յարենէ արդարոյդ այդորիկ. դուք գիտասջիք։
Ապա եթէ վնասակար իցեմ եւ արժանի ինչ մահու գործեցի, ոչ զանգիտեմ ի մեռանելոյ. իսկ եթէ ոչ ինչ իցէ զորոց սոքա ամբաստան լինին զինէն, ոչ ոք կարէ զիս դոցա շնորհել. ի կայսր բողոքեմ։