Բայց Հրեայքն գրգռեցին զպաշտօնեայ կանայս զգաստս, եւ զգլխաւորս քաղաքին, եւ յարուցեալ հալածանս ի վերայ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ՝ հանին զնոսա ի սահմանացն իւրեանց։
Իբրեւ կամեցաւ նա գնալ յԱքայիա, յօժարեալ եղբարց՝՝ գրեցին առ աշակերտսն ընդունել զնա. որ իբրեւ եհաս անդր, բազում նպաստ լինէր հաւատացելոցն ի ձեռն շնորհացն։
Եւ իբրեւ կատարեցաւ այս, եդ Պաւղոս ի մտի շրջել ընդ Մակեդոնիա եւ ընդ Աքայիայ եւ գալ յԵրուսաղէմ. ասէր եթէ՝ Յետ երթալոյն իմ անդր՝ պարտ է ինձ եւ զՀռովմ տեսանել։
Պաւղոս, առաքեալ Յիսուսի Քրիստոսի կամօքն Աստուծոյ, եւ Տիմոթէոս եղբայր. եկեղեցւոյդ Աստուծոյ որ է ի Կորնթոս, սրբովքդ ամենեքումբք որ են յամենայն կողմանս Աքայեցւոց.
ի ճանապարհս՝ բազում անգամ. վիշտս՝ ի գետոց, վիշտս՝ յաւազակաց, վիշտս՝ յազգէ, վիշտս՝ ի հեթանոսաց, վիշտս՝ ի քաղաքի, վիշտս՝ յանապատի, վիշտս՝ ի ծովու, վիշտս՝ ի սուտ եղբարց.
Զի դուք նմանողք եղերուք, եղբարք, եկեղեցեացն Աստուծոյ որ են ի Հրէաստանի ի Քրիստոս Յիսուս. զի զնոյն չարչարանս չարչարեցայք եւ դուք ի ձերոց ազգականաց, որպէս եւ նոքայն ի Հրէից.