21 (Զի Աթենացիք ամենեքին եւ եկքն օտարք ոչ յայլ ինչ պարապէին, բայց ասել ինչ կամ լսել նորագոյնս։)
Եւ որք տանէին զՊաւղոս՝ ածին զնա մինչեւ յԱթէնս. եւ առեալ պատուէր առ Շիղա եւ Տիմոթէոս զի վաղվաղակի եկեսցեն առ նա, եւ գնացին։
Եւ յԱթէնս ի մնալն նոցա Պաւղոսի՝ զայրանայր հոգի նորա ի նմա, զի տեսանէր ի կռապաշտութեան զքաղաքն։
Օտարացուցիչս իմն բերես ի լսելիս մեր, կամիմք գիտել թէ զի՛նչ կամիցի այս լինել։
ի Փռիւգիա եւ ի Պամփիւլիա, յԵգիպտոս եւ ի կողմանս Լիբէացւոց որ ընդ Կիւրենացիս եւ որ եկք Հռովմայեցիք,
այլ իբրեւ իմաստունք. գնեցէք զժամանակս, զի աւուրքս չարութեան են։
Իմաստութեամբ գնասջիք առ արտաքինսն՝ գնոց առեալ զժամանակս։
Միանգամայն եւ դատարկանձունք ուսանին, շրջողք տանէ ի տուն. եւ ոչ միայն դատարկք, այլ եւ փասքուսք եւ հետաքրքիրք. եւ խօսին որ ինչ ոչ է պիտոյ։