Զի ուրախութեամբ ելջիք, եւ ցնծութեամբ ուսանիջիք՝՝. զի լերինք եւ բլուրք կայտռեսցեն ընդունել զձեզ՝՝ ուրախութեամբ, եւ ամենայն ծառք անտառի ծափս հարցեն ոստովք իւրեանց՝՝։
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ իբրեւ ելին ի ջրոյ անտի, Հոգին Սուրբ եկն ի վերայ ներքինւոյն, եւ հրեշտակ Տեառն յափշտակեաց՝՝ զՓիլիպպոս, եւ ոչ եւս ետես զնա ներքինին, եւ գնայր զճանապարհ իւր ուրախութեամբ։