Միթէ հանապա՞զ պարտ իցէ ձեզ ուրախութեամբ մտանել ի սրբութիւնս իմ, յամենայն ժամ տօնիւք եւ ուրախութեամբ եւ փողո՞վք մտանել ի լեառն Տեառն՝ առ Աստուած Սուրբն Իսրայելի։
Յայնժամ հաճոյ թուեցաւ առաքելոցն եւ երիցանցն ամենայն եկեղեցեաւն, արս ընտրեալս ի նոցանէ առաքել յԱնտիոք ընդ Պաւղոսի եւ ընդ Բառնաբայ, զՅուդա զկոչեցեալն Բարսաբա եւ զՇիղա՝ արս գլխաւորս.
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։