39 Եւ եղեւ գժտութիւն՝ մինչեւ մեկնել նոցա ի միմեանց, Բառնաբայ առնուլ զՄարկոս նաւել ի Կիպրոս։
Դարձոյց զգետս ի ցամաք, եւ զգնացս ջուրց յերկիր ծարաւուտ։
Իմաստութիւն օգնեսցէ իմաստնոյն քան զտասն իշխան որ իցեն ի քաղաքի։
Եւ էին ոմանք ի նոցանէ արք Կիպրացիք եւ Կիւրենացիք, որք մտեալ յԱնտիոք խօսէին ընդ Յոյնսն աւետարանեալ զՏէր Յիսուս։
Եւ լեալ ի միտս եկն ի տուն Մարեմու մօր Յովհաննու, որ կոչեցաւն Մարկոս. ուր էին բազումք ժողովեալ եւ աղօթս առնէին։
Եւ ի լինել ոչ սակաւ հակառակութեան եւ խնդրոյ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ ընդ նոսա, եդին ելանել Պաւղոսի եւ Բառնաբայ եւ ոմանց ի նոցանէ առ առաքեալսն եւ երիցունս յԵրուսաղէմ վասն խնդրոյն այնորիկ։
Բառնաբաս կամէր առնուլ եւ զՅովհաննէս զկոչեցեալն Մարկոս.
Եւ անտի ելեալ խոնարհագոյն նաւեցաք ի Կիպրոս վասն հողմոյն ընդդէմ լինելոյ։
Յովսէփ որ կոչեցաւն Բառնաբաս յառաքելոց անտի, (որ թարգմանի որդի մխիթարութեան,) Ղեւտացի, յազգէ Կիպրացի,
Եւ յաւուրսն յայնոսիկ ի բազմանալ աշակերտացն եղեւ տրտունջ Յունացն առ Հեբրայեցիսն, զի արհամարհեալ լինէին ի պաշտամանն հանապազորդի այրիք նոցա։
Ողջոյն տայ ձեզ Արիստարքոս գերեկից իմ, եւ Մարկոս եղբօրորդի Բառնաբայ. (վասն որոյ առէք պատուէր եթէ եկեսցէ առ ձեզ, ընկալջիք զնա.)
քանզի բազում ինչ յանցանեմք ամենեքեան. եթէ ոք բանիւ ոչ յանցանիցէ, նա է մարդ կատարեալ, որ կարօղն է սանձահարել զամենայն մարմին իւր։
Ողջոյն տայ ձեզ որ ի Բաբելոն ընտրելակիցն եկեղեցի է, եւ Մարկոս որդի իմ։