Գնաց Մովսէս եւ դարձաւ առ Յոթոր աներ իւր եւ ասէ ցնա. Դարձայց եւ երթայց առ եղբարս իմ որ յԵգիպտոս, եւ տեսից, թէ տակաւին կենդանի՞ իցեն։ Եւ ասէ Յոթոր ցՄովսէս. Ողջ երթ։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի ի վերայ հովուացդ որ հովուեն զժողովուրդ իմ. Դուք ցրուեցէք զխաշինս իմ, եւ մերժեցէք զնոսա, եւ ոչ յանձանձեցէք զնոսա. արդ ահաւասիկ ես խնդրեցից զվրէժս ի ձէնջ՝՝ ըստ չարութեան գնացից ձերոց, ասէ Տէր.
Միայն թէ արժանի աւետարանին գնայցէք. զի եթէ՛ գայցեմ եւ տեսանիցեմ զձեզ, եւ եթէ՛ հեռի իցեմ եւ լսիցեմ զձէնջ զի հաստատուն կայցէք ի մի հոգի, եւ միով շնչով նահատակիցիք ի հաւատս աւետարանին.
Բայց արդ իբրեւ եկն Տիմոթէոս ի ձէնջ առ մեզ, եւ ետ մեզ զաւետիս հաւատոցն ձերոյ եւ զսիրոյ, զի ունիք ի մտի զյիշատակս մեր բարեաց յամենայն ժամ, ցանկացեալ էք տեսանել զմեզ, որպէս եւ մեք զձեզ.