30 Եւ նոքա արձակեալք իջին յԱնտիոք, եւ ժողովեալ զժողովուրդն՝ ետուն զթուղթն։
Եւ ցրուեալքն ի նեղութենէն որ եղեւ ի վերայ Ստեփանոսի՝ հասին մինչեւ ի Փիւնիկէ եւ ի Կիպրոս եւ յԱնտիոքիա. ոչ ումեք խօսէին զբանն, բայց միայն Հրէից։
Եւ էին ոմանք ի նոցանէ արք Կիպրացիք եւ Կիւրենացիք, որք մտեալ յԱնտիոք խօսէին ընդ Յոյնսն աւետարանեալ զՏէր Յիսուս։
Ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ իջին յԵրուսաղեմէ մարգարէք յԱնտիոք։
Յայնժամ հաճոյ թուեցաւ առաքելոցն եւ երիցանցն ամենայն եկեղեցեաւն, արս ընտրեալս ի նոցանէ առաքել յԱնտիոք ընդ Պաւղոսի եւ ընդ Բառնաբայ, զՅուդա զկոչեցեալն Բարսաբա եւ զՇիղա՝ արս գլխաւորս.
Եւ ընթերցեալ ուրախ եղեն ի վերայ մխիթարութեանն։
Իբրեւ անցանէին ընդ քաղաքսն, աւանդէին նոցա պահել զհրամանսն պատուիրեալս յառաքելոցն եւ յերիցանցն որք յԵրուսաղէմ։
Արդ զի՞նչ լինիցի. ապաքէն լսեն՝՝ եթէ եկեալ ես.
Նոքա մտին ի Կեսարիա, եւ տուեալ ցդատաւորն զթուղթն՝ առաջի կացուցին նորա եւ զՊաւղոս։
Կոչեցին երկոտասանքն զբազմութիւն աշակերտացն եւ ասեն. Ոչ է հաճոյ մեզ թողուլ զբանն Աստուծոյ եւ պաշտել զսեղանս։