Եւ ել լուր նորա ընդ ամենայն երկիրն Ասորւոց, եւ մատուցին առ նա զամենայն հիւանդս որ նեղեալ էին ի պէսպէս ցաւս եւ ի տանջանս, եւ զդիւահարս եւ զլուսնոտս եւ զանդամալոյծս, եւ բժշկեաց զնոսա։
Եւ ի լինել ոչ սակաւ հակառակութեան եւ խնդրոյ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ ընդ նոսա, եդին ելանել Պաւղոսի եւ Բառնաբայ եւ ոմանց ի նոցանէ առ առաքեալսն եւ երիցունս յԵրուսաղէմ վասն խնդրոյն այնորիկ։
Յայնժամ հաճոյ թուեցաւ առաքելոցն եւ երիցանցն ամենայն եկեղեցեաւն, արս ընտրեալս ի նոցանէ առաքել յԱնտիոք ընդ Պաւղոսի եւ ընդ Բառնաբայ, զՅուդա զկոչեցեալն Բարսաբա եւ զՇիղա՝ արս գլխաւորս.
Բայց Պաւղոսի տակաւին մնացեալ աւուրս բազումս, յեղբարց հրաժարեալ՝ նաւէր յԱսորիս, եւ ընդ նմա Պրիսկիղա եւ Ակիւղաս, փոքրել զգլուխ ի Կենքրա, քանզի ուխտադիր էր։
Բայց վասն հաւատացելոցն հեթանոսաց՝ մեք առաքեցաք որպէս ընտրեցաք, մի՛ ինչ այնպիսի պահել նոցա. բայց միայն զգուշանալ նոցա ի կռոց զոհելոյ եւ յարենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ ի պոռնկութենէ։