Եւ ասէ Յակոբ ցընտանիս իւր եւ ցամենեսին որ ընդ նմա էին. Ի բաց առէք զաստուածսդ օտարոտիս որ ընդ ձեզ են ի միջոյ ձերմէ, եւ սրբեցարուք, եւ փոխեցէք զպատմուճանս ձեր։
Եւ ասեմ. Քաւ լիցի, Տէր Աստուած Իսրայելի, եթէ պղծեալ իցէ երբեք անձն իմ ի պղծութիւնս՝՝, եւ մեռելոտի եւ գազանաբեկ ոչ երբեք կերայ ի ծննդենէ իմմէ մինչեւ ցայժմ, եւ ոչ եմուտ ի բերան իմ ամենայն միս պիղծ։
Բայց վասն հաւատացելոցն հեթանոսաց՝ մեք առաքեցաք որպէս ընտրեցաք, մի՛ ինչ այնպիսի պահել նոցա. բայց միայն զգուշանալ նոցա ի կռոց զոհելոյ եւ յարենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ ի պոռնկութենէ։
Բայց արդ գրեցի ձեզ չխառնակել, եթէ ոք եղբայր անուանեալ կամ պոռնիկ իցէ կամ կռապարիշտ կամ ագահ կամ բամբասող կամ արբեցող կամ յափշտակող, ընդ այնպիսումն եւ հաց մի՛ ուտել։
գուցէ դարձեալ, յորժամ գայցեմ, նկուն ինչ առնիցէ զիս Աստուած իմ առ ձեզ. եւ սուգ առնուցում վասն բազմաց յառաջագոյն մեղուցելոց, եւ ոչ ապաշխարելոց ի վերայ պղծութեան եւ պոռնկութեան եւ գիջութեան զոր գործեցին։
Եւ զամենայն մեռելոտի մի՛ ուտիցէք, այլ պանդխտին որ է ի քաղաքս քո տացես զնա եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցես օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սուրբ ես դու Տեառն Աստուծոյ քո։ Մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ։
Այլ ունիմ առ քեզ սակաւ, զի կայ առ քեզ վարդապետութիւնն՝՝ Բաղաամու, որ ուսոյց զԲաղակ դնել գայթակղութիւն առաջի որդւոցն Իսրայելի, ուտել նոցա զոհեալ եւ պոռնկել։
Եւ այլք ի մարդկանէ որ ոչ մեռան ի հարուածոցս յայսցանէ՝ ոչ ապաշխարեցին եւ ոչ դարձան ի գործոց ձեռաց իւրեանց, յերկրպագութենէ դիւաց եւ կռոց յոսկեղինաց եւ յարծաթեղինաց եւ ի պղնձոյ եւ ի քարէ եւ ի փայտէ, որք ոչ տեսանել կարեն եւ ոչ լսել եւ ոչ գնալ.
Եւ յարձակեցաւ ժողովուրդն յաւարն. եւ ա՛ռ ժողովուրդն զհօտս եւ զանդեայս եւ զծնունդս արջառոց, եւ սպանանէր ի վերայ երկրի, եւ ուտէր ժողովուրդն հանդերձ արեամբն։
Ազդ եղեւ Սաւուղայ եւ ասեն, թէ՝ Մեղաւ ժողովուրդն Տեառն. զի կերան արեամբ հանդերձ։ Եւ ասէ Սաւուղ. Ի Գեթթամա անօրինեցայք՝՝. թաւալեցուցէք ինձ այսր վէմ մի մեծ։