8 Սա լուաւ զխօսսն Պաւղոսի, որոյ հայեցեալ ի նա եւ տեսեալ թէ ունի հաւատս փրկութեան,
Պատասխանի ետ նմա հիւանդն. Տէր, ոչ զոք ունիմ, թէ յորժամ ջուրքն յուզիցին, արկցէ զիս յաւազանն. եւ մինչ ես դանդաղիմ՝՝, այլ ոք քան զիս յառաջագոյն իջանէ։
հաստատել զանձինս աշակերտելոցն եւ մխիթարել կալ հաստատուն ի հաւատսն. եւ թէ՝ Բազում նեղութեամբք պարտ է մեզ մտանել յարքայութիւնն Աստուծոյ։
ազդ եղեալ նոցա՝ փախեան ի քաղաքսն Լիկայոնացւոց ի Լիւստրա եւ ի Դերբէ եւ շուրջ զգաւառաւն, եւ անդ աւետարանէին։
Եւ եկն եհաս ի Դերբէ եւ ի Լիւստրա. եւ ահա աշակերտ ոմն էր անդ անուն Տիմոթէոս, որդի կնոջ Հրէի հաւատացելոյ եւ հօր հեթանոսի.
Եւ էր այր մի կաղ յորովայնէ մօր իւրոյ զոր բարձեալ դնէին հանապազ առ դրան տաճարին, որ կոչէր Գեղեցիկ, խնդրել ողորմութիւն յայնցանէ որ մտանէին ի տաճարն։
եթէ արժա՞ն ինչ իցէ դատել զմեզ՝՝ այսօր վասն երախտեաց առն միոյ տկարի որով սա բժշկեցաւ։
հալածանաց, չարչարանաց, որպիսիք եղեն ինձ յԱնտիոք եւ յԻկոնիոն եւ ի Լիւստրոս, որպիսի՛ հալածանաց համբերի, եւ յամենայնէ փրկեաց զիս Տէր։