ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 14:20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

²⁰ Աւետարանեալ ի քաղաքին յայնմիկ եւ աշակերտեալ զբազումս՝ դարձան ի Լիւստրա եւ յԻկոնիոն եւ յԱնտիոքիա,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 14:20
13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Եւ եղեւ նոցա զամն ողջոյն ժողովել յեկեղեցին եւ ուսուցանել ժողովուրդ բազում, եւ անուանել նախ յԱնտիոք զաշակերտեալսն Քրիստոնեայս։

Բայց յաշակերտաց անտի, որպէս զիարդ կարող ոք էր՝ իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ որոշեցին առաքել ի պէտս եղբարցն որ բնակեալ էին ի Հրէաստանի.

Եւ նա ձեռամբ ցուցանէր նոցա լռել, եւ պատմեաց որպէս եւ Տէր եհան զնա ի բանտէն, եւ ասէ. Պատմեցէք Յակովբայ եւ եղբարց զայս։ Եւ ելեալ գնաց յայլ տեղի։

Ձեռնադրեցին նոցա ըստ եկեղեցւոյ՝ երիցունս, աղօթս արարեալ հանդերձ պահովք՝ յանձն արարին զնոսա Տեառն յոր հաւատացեալ էին։

ազդ եղեալ նոցա՝ փախեան ի քաղաքսն Լիկայոնացւոց ի Լիւստրա եւ ի Դերբէ եւ շուրջ զգաւառաւն, եւ անդ աւետարանէին։

Եւ եկն եհաս ի Դերբէ եւ ի Լիւստրա. եւ ահա աշակերտ ոմն էր անդ անուն Տիմոթէոս, որդի կնոջ Հրէի հաւատացելոյ եւ հօր հեթանոսի.

Եւ ելեալ ի բանտէն մտին առ Լիդիա, եւ տեսեալ զեղբարս՝ մխիթարեցին զնոսա եւ գնացին։

Եւ յետ դադարելոյ ամբոխին՝ կոչեաց Պաւղոս զաշակերտսն, եւ մխիթարեաց.՝՝ ողջոյն ետ եւ ել գնաց ի Մակեդոնիայ։

իբրեւ անծանօթք եւ ծանուցեալք. իբրեւ մահկանացուք եւ ահաւասիկ կենդանի եմք. իբրեւ խրատեալք եւ ոչ մահապարտեալք.

ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ပံ့ပိုးပေးထားသော လင့်ခ်များ

ကြော်ငြာတွေ