եւ ոչ առ ժողովուրդս բազումս այլազգիս կամ այլալեզուս, եւ ոչ առ՝՝ թանձրալեզուս զորոց ոչ լսիցես զբանս նոցա. զի թէ առ այնպիսիսն առաքէի զքեզ, սակայն եւ նոքա լսէին քեզ։
Վա՜յ քեզ, Քորազին, վա՜յ քեզ, Բեթսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի ձեզ եղեն, վաղու եւս արդեւք խորգով եւ մոխրով ապաշխարեալ էր։
Մինչդեռ նա զայս խօսէր ընդ նոսա, ահա իշխան մի մատուցեալ երկիր պագանէր նմա եւ ասէր. Դուստր իմ արդ եւս վախճանեցաւ, այլ եկեալ դիցես զձեռն քո ի վերայ նորա, եւ կեցցէ։