10 Այս եղեւ երիցս, եւ վերացաւ ամենայն դարձեալ յերկինս։
Եւ բարկացաւ Բաղակ Բաղաամու, եւ ծափ զծափի հարկանէր. եւ ասէ Բաղակ ցԲաղաամ. Անիծանել զթշնամիս իմ կոչեցի զքեզ, եւ ահա օրհնելով օրհնեցեր զնա այս երիցս անգամ։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Զա՞նձն քո դիցես ի վերայ իմ. ամէն ամէն ասեմ քեզ. Չեւ իցէ հաւու խօսեալ, մինչ դու երիցս ուրասցիս զիս։
Ասէ ցնա երիցս անգամ. Սիմովն Յովնանու, սիրե՞ս զիս։ Տրտմեցաւ Պետրոս, զի ասացն ցնա երիցս թէ՝ Սիրե՞ս զիս. եւ ասէ ցնա. Տէր, դու զամենայն գիտես. եւ դու իսկ զամենայն ճանաչես եւ եթէ՝՝ սիրեմ զքեզ։ Ասէ ցնա Յիսուս. Արածեա զոչխարս իմ։
Եւ ահա անդէն երեք արք եկին կացին առ ապարանիցն ուր եսն էի, առաքեալք ի Կեսարիայ առ իս։
Պատասխանի ետ ինձ երկիցս անգամ բարբառն յերկնից. Զոր Աստուած սրբեաց՝ դու մի՛ խառնակ համարիր։
Եւ վասն այնորիկ երիցս անգամ աղաչեցի զՏէր զի ի բաց արասցէ յինէն։