45 Զարմացան որք ի թլփատութենէ անտի հաւատացեալք եկեալ էին ընդ Պետրոսի, զի եւ ի հեթանոսս պարգեւք Հոգւոյն Սրբոյ զեղուին։
Կոչեաց զնոսա ի ներքս եւ առ իւր ագոյց։
Բայց յորժամ ել Պետրոս յԵրուսաղէմ, խղճէին ի նմանէ որ ի թլփատութենէ անտի հաւատացեալքն էին.
եւ ասէին եթէ՝ Եմուտ առ արս անթլփատս եւ եկեր՝՝ ընդ նոսա։
Աջովն Աստուծոյ բարձրացեալ, զաւետիս Հոգւոյն Սրբոյ ընկալեալ ի Հօրէ, սփռեաց զայս, զոր դուք իսկ տեսանէք եւ լսէք։
Ասէ ցնոսա Պետրոս. Ապաշաւեցէք եւ մկրտեսցի իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ յանուն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի ի թողութիւն մեղաց, եւ ընկալջիք զաւետիս Հոգւոյն Սրբոյ։
յոյս ոչ երբեք ամաչեցուցանէ. զի սէրն Աստուծոյ սփռեալ է ի սիրտս մեր ի ձեռն Հոգւոյն Սրբոյ որ տուաւ մեզ։
Զի մեք բուն Հրեայք եմք, եւ ոչ ի հեթանոսաց մեղաւորք։
Վասն որոյ եւ դուք յիշեցէք զի երբեմն հեթանոսք էիք մարմնով, (որ կոչեցեալն են անթլփատութիւն յանուանեալ թլփատութենէ անտի մարմնաւոր ձեռագործին,)