Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ։
եւ մի՛ առնուցուս ակն ի դատաստանի, ըստ փոքուն եւ ըստ մեծին դատիցիս՝՝. եւ մի՛ խորշիցիս յերեսաց մարդոյ, զի դատաստանն Աստուծոյ է. եւ բան ինչ որ ծանրագոյն քան զձեզ իցէ, հասուսջիք առ իս եւ լուայց։