25 առնուլ զվիճակ պաշտամանս այսորիկ եւ զառաքելութեան, յորմէ անկաւ Յուդաս գնալ ի տեղի իւր։
Զուխս ի ճանապարհի արբուսցէ, վասն այնորիկ եւ բարձր արասցէ զգլուխս։
Յայնժամ ասասցէ եւ ցայնոսիկ որ ընդ ահեկէն իցեն. Երթայք յինէն, անիծեալք, ի հուրն յաւիտենական, որ պատրաստեալ է Սատանայի եւ հրեշտակաց նորա։
Եւ երթիցեն նոքա ի տանջանսն յաւիտենականս, եւ արդարքն՝ ի կեանսն յաւիտենականս։
Որդի մարդոյ երթայ, որպէս եւ գրեալ է վասն նորա, բայց վա՜յ մարդոյն այնմիկ յոյր ձեռն Որդի մարդոյ մատնեսցի. լաւ էր նմա թէ չէր ծնեալ մարդն այն։
Եւ յետ պատառոյն ապա եմուտ ի նա Սատանայ. եւ ասէ ցնա Յիսուս. Արդ որ զինչ առնելոց ես՝ արա վաղվաղակի։
Մինչ էի յաշխարհի ընդ նոսա, ես պահէի զնոսա յանուն քո, որով ետուրն ինձ, եւ պահեցի. եւ ոչ ոք ի նոցանէ կորեաւ, բայց որդին կորստեան, զի գիրն լցցի։
որով ընկալաք շնորհս եւ առաքելութիւն՝ ի հնազանդութիւն հաւատոց յամենայն հեթանոսս վասն անուան նորա.
Թէպէտ եւ այլոց չիցեմ առաքեալ, այլ դէպ ձեզ եմ. զի կնիք իսկ առաքելութեան իմոյ դուք էք ի Տէր։
(զի որ յաջողեացն Պետրոսի յառաքելութիւն թլփատութեանն, յաջողեաց եւ ինձ ի հեթանոսս.)