8 Այլ որպէս Յանէսն եւ Յամրէս հակառակ կացին Մովսիսի, նոյնպէս եւ սոքա հակառակ կան ճշմարտութեանն. մարդք ապականեալք մտօք՝ անպիտանք ի հաւատս։
Եւ կոչեաց փարաւոն զիմաստունս Եգիպտացւոց եւ զկախարդս. եւ արարին գէտքն Եգիպտացւոց կախարդութեամբ իւրեանց նոյնպէս։
Եւ արարին այնպէս եւ գէտքն Եգիպտացւոց կախարդութեամբն իւրեանց, եւ խստացաւ սիրտն փարաւոնի եւ ոչ լուաւ նոցա, որպէս ասաց Տէր։
Արարին նոյնպէս եւ գէտքն կախարդութեամբքն իւրեանց հանել մուն, եւ ոչ կարէին. եւ եղեւ մուն ի մարդ եւ յանասուն։
Արարին նոյնպէս եւ գէտքն Եգիպտացւոց կախարդութեամբքն իւրեանց եւ հանին գորտ յերկրին Եգիպտացւոց։
Քանզի լուաք թէ ոմանք իբրեւ ի մէնջ խռովեցուցին զձեզ բանիւք՝ խախտել զանձինս ձեր, ասեն. Թլփատել եւ պահել զօրէնսն, որոց ոչ հրամայեցաք,
Եւ որպէս զի ոչ ընտրեցին զԱստուած ունել ի գիտութեան, մատնեաց զնոսա Աստուած ի միտս անարգութեան՝ գործել զանարժանս.
Զի այնպիսիքն Տեառն մերում Քրիստոսի ոչ ծառայեն, այլ իւրեանց որովայնին. եւ քաղցրաբանութեամբ եւ օրհնութեամբ պատրեն զսիրտս անմեղաց։
Զի մի՛ յայսմհետէ իցեմք տղայք խռովեալք եւ տատանեալք յամենայն հողմոց վարդապետութեան խաբէութեամբ մարդկան, խորամանկութեամբ ի խաբէութիւն մոլորութեան.
ունիցիս հաւատս սրբովք մտօք, զոր ոմանց մերժեալ յանձանց իւրեանց՝ նաւակոծեցան ի հաւատսն.
կեղծաւորութեամբ ստաբանք, խարեալք իւրեանց խղճիւն մտաց.
խարդախութիւնք ապականելոց մտաց մարդկան եւ օտարացելոց ի ճշմարտութենէ անտի, որք շահավաճառ համարին զաստուածպաշտութիւնն. բայց դու մերժեսջիր յայնպիսեաց անտի։
Յորմէ եւ դու անձնապահ լինիջիր, զի շատ հակառակ եկաց բանից մերոց։
Քանզի բազումք են անհնազանդք, զրախօսք, եւ մտախաբք, մանաւանդ որ ի թլփատութենէ անտի են.
Խոստանան գիտել զԱստուած, եւ գործովք իւրեանց ուրանան. պիղծք եւ անհաւանք եւ յամենայն գործս բարեաց անպիտանք։
աչս ունին հանգոյնս պոռնկաց, անդադարս ի մեղաց, պատրեն զանձինս յողդողդաց. որ ունին սիրտ հարեալ զագահութեան, մանկունք անիծից։
Որդեակք, յետին ժամանակ է, եւ որպէս լուարուք եթէ Նեռն գալոց է, եւ արդէն իսկ նեռինք բազումք եկեալ են, որով մարթեմք իմանալ եթէ յետին ժամանակ է։
Սիրելիք, մի՛ ամենայն հոգւոյ հաւատայք, այլ ընտրեցէք զհոգիսն՝ եթէ յԱստուծո՞յ իցեն. զի բազում սուտ մարգարէք ելեալ են յաշխարհ։
Այլ ասեմ առ քեզ բազում. զի թողեր զկինն զՅեզաբէլ, որ ասէր զինքն մարգարէ, եւ ուսուցանէր մոլորութիւն զծառայս իմ՝ պոռնկել եւ ուտել զզոհեալ։
Արդ զայս արա՝ զի ատեսցես՝՝ զգործսն Նիկողայոսի, զոր ես ատեամ։