Եւ լինէր յաւուր միում զուարակ մի, եւ ոչխարք վեց՝ ընտիրք, եւ ամիկ մի. այս էր յաւուր ծախքն իմ՝՝. եւ ընդ մէջ տասն աւուր անխնայ տայի զգինին ըմպել ամենեցուն, եւ ոչ յումեքէ առի զհաց բռնի՝՝, քանզի գիտէի եթէ ծանր է գործ ժողովրդեանն։
Եւ յորժամ եկի առ ձեզ, թէպէտ եւ պակասեաց ինչ, ոչ զոք ի ձէնջ ձանձրացուցի, զի զպակասութիւնն իմ լցին եղբարքն եկեալք ի Մակեդոնացւոց. եւ յամենայնի առանց ծանրանալոյ ձեզ զանձն իմ պահեցի եւ պահեցից։
հանդարտել եւ գործել զիւրաքանչիւր, եւ գործել ձեռօք ձերովք, որպէս եւ պատուիրեցաք ձեզ, զի գնայցէք պարկեշտութեամբ առ արտաքինսն, եւ մի՛ իւիք կարօտեալք իցէք։