Եւ դարձաւ Դաւիթ օրհնել զտուն իւր. եւ ել Մեղքող դուստր Սաւուղայ ընդ առաջ Դաւթի, եւ օրհնեաց զնա եւ՝՝ ասէ. Քանի՜ փառաւորեալ էր այսօր արքայ Իսրայելի, որ հոլանեցաւ այսօր առաջի աղախնանց եւ ծառայից իւրոց, զոր օրինակ հոլանիցի հոլանելով մի ոք ի կաքաւչաց։
Եւ Դաւիթ զգեցեալ էր պատմուճան բեհեզեղէն. եւ ամենայն Ղեւտացիքն բարձին զտապանակ ուխտին Տեառն, եւ սաղմոսանուագքն, եւ Քոնենիաս էր իշխան երգոցն որք՝՝ նուագէին. եւ Դաւիթ զգեցեալ պատմուճան բեհեզեղէն։
Զամենայն ինչ որ ինչ գտցէ ձեռն քո գործել, որչափ ի կարի քում իցէ՝ գործեսջիր. զի ոչ գործ եւ խորհուրդ եւ գիտութիւն եւ իմաստութիւն եղիցին ի դժոխս յոր դու երթալոցն ես։
Եւ եկն Յեփթայէ ի Մասփա ի տուն իւր. եւ ահա դուստր իւր ելանէր ընդ առաջ նորա թմբկօք եւ պարուք. եւ նա էր միամօր սիրելի նորա, եւ ոչ գոյր նորա բաց ի նմանէ ուստր կամ դուստր։
Եւ յորժամ տեսանիցէք թէ ելանեն դստերք բնակչացն Սելովայ պար առեալ պարուք, ելջիք յայգեստանեացն, եւ յափշտակեսջիք այր իւրաքանչիւր կին ի դստերաց Սելովայ, եւ երթիջիք յերկիրն Բենիամինի։
եւ ընտրեցի զտուն հօր քո յամենայն գաւազանացն Իսրայելի քահանայանալ ինձ, ելանել առ սեղանն իմ, արկանել խունկս եւ կրել զեփուդն առաջի իմ. եւ ետու տան հօր քո զամենայն զառ ի հրոյն որդւոցն Իսրայելի ի կերակուր։
Եւ ասէ արքայ ցԴովեկ. Դարձիր դու եւ պատահեա քահանայիցն Տեառն։ Եւ դարձաւ Դովեկ Ասորի, եւ կոտորեաց զքահանայսն Տեառն, եւ սպան յաւուր յայնմիկ երեք հարեւր՝՝ եւ հինգ այր, զամենեսին որ կրէին զեփուդն կտաւի։