Եւ եկին ամենայն ծերքն Իսրայելի առ արքայ ի Քեբրոն, եւ ուխտեաց ընդ նոսա ուխտ արքայ Դաւիթ ի Քեբրոն առաջի Տեառն. եւ օծին զԴաւիթ թագաւոր ի վերայ ամենայն Իսրայելի։
Եւ պատմեցի նոցա զձեռն Տեառն որ էր ընդ իս բարութեամբ, եւ զբանս թագաւորին զոր ասաց ցիս. եւ ասեմ ցնոսա՝՝. Արդ եկայք յարիցուք եւ շինեսցուք։ Եւ զօրացան ձեռք նոցա ի բարութիւն։
եւ յարեան ամենայն այր զօրութեան եւ գնացին զգիշերն ամենայն, եւ առին զմարմինն Սաւուղայ եւ զմարմինն Յովնաթանու որդւոյ նորա ի պարսպէն Բեթսանայ, եւ բերին զնոսա Յաբիս, եւ այրեցին զնոսա անդ։
Եւ իբրեւ տեսին արք Իսրայելի որ յայնկոյս հովտացն եւ որ յայնկոյս Յորդանանու, եթէ փախեան արք Իսրայելի, եւ թէ մեռաւ Սաւուղ եւ որդիք նորա, թողին զքաղաքս իւրեանց եւ փախեան, եւ ելին այլազգիքն եւ բնակեցան ի նոսա։