ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 19:19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
19 եւ ասէ ցարքայ. Մի՛ համարեսցի տէր իմ արքայ անօրէնութիւն, եւ մի՛ յիշեսցէ զոր ինչ յանցեաւ ծառայ քո յաւուր յորում ելանէր տէր իմ յԵրուսաղեմէ, դնել արքայի ի սրտի իւրում.
Եւ ասէ ցնա Աբիսողոմ եղբայր նորա. Միթէ Ամո՞ն եղբայր քո եղեւ ընդ քեզ. եւ արդ, քոյր իմ, լուռ կաց, զի եղբայր քո է, մի՛ ածեր զմտաւ քով խօսել զբանդ զայդ։ Եւ նստաւ Թամար այրութեամբ ի տան Աբիսողոմայ եղբօր իւրոյ։
Եւ հարին սպասաւորութիւն անցուցանելոյ զարքայ. եւ անցին անցաւորք զարթուցանել՝՝ զտունն արքայի, եւ առնել զողորմութիւն առաջի աչաց նորա. եւ Սեմէի որդի Գերեայ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց առաջի արքայի՝ մինչ անցանէր ընդ Յորդանան,
Եթէ ա՞յսր աւուր ինչ սկսեալ իցեմ հարցանել նմա յԱստուծոյ. քաւ մի՛ երբեք դիցէ արքայ ի վերայ ծառայի իւրոյ այդպիսի բան, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ. զի ոչ գիտէ ծառայ քո յամենայնի յայդմիկ բան մի մեծ կամ փոքր։
Մի՛ դիցէ տէր իմ զսիրտ իւր ի վերայ առն ժանտի Նաբաղայ. զի ըստ անուան նորա եւ ինքն է. Նաբաղ անուն նորա, եւ անզգամութիւն ընդ նմա. եւ ես աղախին քո ոչ տեսի զմանկունս քո զոր առաքեցեր։
Եւ ասէ Սաւուղ. Մեղայ, դարձիր, որդեակ իմ Դաւիթ, զի ոչ ինչ արարից քեզ չար, փոխանակ զի պատուական է անձն իմ առաջի աչաց քոց. եւ ես յայսմ աւուր ժամանակի զրախնդիր եւ յանցաւոր եմ յոյժ։