Եւ եղեւ ընդ երեկս եւ յարեաւ Դաւիթ յանկողնէ իւրմէ, եւ զգնայր ի վերայ տանեաց տան թագաւորին. եւ ետես ի տանեացն կին մի լուացեալ, եւ կինն գեղեցիկ տեսլեամբ յոյժ։
Եւ եմուտ Դաւիթ ի տուն իւր յԵրուսաղէմ. եւ ա՛ռ արքայ զտասն կանայսն զհարճս իւր զորս եթող պահել զտունն, եւ ետ զնոսա ի տուն պահեստի. եւ կերակրեաց զնոսա, եւ առ նոսա ոչ եմուտ. եւ էին նեղեալք, զի մինչեւ ցօր մահուան իւրեանց կեցին այրիք։
Վասն որոյ խոնարհեցան փառք նոցա, եւ ամօթ երեսաց նոցա ծածկեաց զնոսա,՝՝ եւ զմեղս իւրեանց իբրեւ զՍոդոմացւոցն պատմեցին եւ յայտ արարին. վա՜յ անձանց նոցա՝ զի խորհեցան խորհուրդ չար առանձինն,
Ամաչեսցե՞ն զի արարին զպղծութիւն. սակայն եւ այնպէս ոչ ամաչեցին ամօթով, եւ զպատկառանս ոչ առին ի միտ. վասն այնորիկ անկցին ընդ անկեալսն, ի ժամանակի այցելութեան իւրեանց եւ տկարասցին՝՝, ասէ Տէր։
Եւ ահա այր Իսրայելացի գայր ածէր զեղբայր իւր առ կին Մադիանացի՝՝ յանդիման Մովսիսի եւ յանդիման ամենայն ժողովրդեան որդւոցն Իսրայելի, եւ նոքա լային առ դրան խորանին վկայութեան։