Եւ ասէ ցնա Աբիսողոմ եղբայր նորա. Միթէ Ամո՞ն եղբայր քո եղեւ ընդ քեզ. եւ արդ, քոյր իմ, լուռ կաց, զի եղբայր քո է, մի՛ ածեր զմտաւ քով խօսել զբանդ զայդ։ Եւ նստաւ Թամար այրութեամբ ի տան Աբիսողոմայ եղբօր իւրոյ։
Եւ ասէ Դաւիթ. Բարւոք է. ես ուխտեցից ընդ քեզ ուխտ. բայց բան մի ես խնդրեմ ի քէն, մի՛ տեսցես զերեսս իմ, եթէ ոչ ածցես զՄեղքող դուստր Սաւուղայ ի գալն քում տեսանել զերեսս իմ։