Եւ անկաւ Յովաբ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ երկիր եպագ նմա, եւ օրհնեաց զարքայ։ Եւ ասէ Յովաբ. Այսօր գիտաց ծառայ քո եթէ գտի շնորհս յաչս քո, տէր իմ արքայ, զի արար տէր իմ արքայ զբան ծառայի իւրոյ։
Եւ Յայիր, որդի Մանասէի, ա՛ռ զամենայն գաւառն Արգովբայ մինչեւ ցսահմանս Գարգասեայ եւ Ոմքատեայ. եւ անուանեաց զնա յիւր անուն զԲասան՝ Աւովթյայիր՝՝, մինչեւ ցայսօր ժամանակի։