ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 14:20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
20 վասն բոլորելոյ յերեսաց բանիս այսորիկ՝ զոր արար ծառայ քո Յովաբ զբանս զայսոսիկ, եւ տէր իմ իմաստուն է ըստ իմաստութեան հրեշտակի Աստուծոյ՝ գիտել զամենայն ինչ որ յերկրի։
Եւ ասէ կինն՝՝. Եղիցի բան տեառն իմոյ արքայի ի զոհս, զի իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ այնպէս է տէր իմ արքայ ի լսել զբարի եւ զչար. եւ Տէր Աստուած քո եղիցի ընդ քեզ։
Զի ոչ էր ամենայն տուն հօր իմոյ եթէ ոչ արք մահու տեառն իմոյ արքայի, եւ կարգեցեր զծառայ քո ընդ այնոսիկ որ ուտեն զսեղան արքայի. եւ արդ զի՞նչ իրաւունք կան իմ այսուհետեւ բողոք ունել միւսանգամ առ արքայ։
Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ։ Եւ ասէ, եթէ՝ Ելի՞ց ի վերայ այլազգեացն, եւ մատնեսցե՞ս զնոսա ի ձեռս իմ։ Եւ ասէ Տէր. Մի՛ ելաներ ընդդէմ նոցա, դարձիր ի նոցանէն, եւ եկեսցես ի թեւէ նոցա մօտ ի Լալօնսն՝՝.
Պատասխանի ետ Անքուս եւ ասէ ցԴաւիթ. Գիտեմ զի բարւոք թուիս դու յաչս իմ իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ. այլ նախարարք այլազգեացն ասեն. Մի՛ եկեսցէ ընդ մեզ ի պատերազմ։