ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 14:17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
17 Եւ ասէ կինն՝՝. Եղիցի բան տեառն իմոյ արքայի ի զոհս, զի իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ այնպէս է տէր իմ արքայ ի լսել զբարի եւ զչար. եւ Տէր Աստուած քո եղիցի ընդ քեզ։
վասն բոլորելոյ յերեսաց բանիս այսորիկ՝ զոր արար ծառայ քո Յովաբ զբանս զայսոսիկ, եւ տէր իմ իմաստուն է ըստ իմաստութեան հրեշտակի Աստուծոյ՝ գիտել զամենայն ինչ որ յերկրի։
Զի ոչ էր ամենայն տուն հօր իմոյ եթէ ոչ արք մահու տեառն իմոյ արքայի, եւ կարգեցեր զծառայ քո ընդ այնոսիկ որ ուտեն զսեղան արքայի. եւ արդ զի՞նչ իրաւունք կան իմ այսուհետեւ բողոք ունել միւսանգամ առ արքայ։
Եւ տացես ծառայի քում սիրտ լսելոյ եւ դատելոյ զժողովուրդ քո արդարութեամբ, խելամուտ լինել ի մէջ բարւոյ եւ չարի. քանզի ո՞ կարիցէ դատել զայս ժողովուրդ քո զծանր։
Պատասխանի ետ Անքուս եւ ասէ ցԴաւիթ. Գիտեմ զի բարւոք թուիս դու յաչս իմ իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ. այլ նախարարք այլազգեացն ասեն. Մի՛ եկեսցէ ընդ մեզ ի պատերազմ։