15 Եւ արդ եկի խօսել առ արքայի տեառն իմոյ զբանս զայս. զի տեսանիցէ զիս ժողովուրդն եւ ասիցէ, թէ աղախին քո խօսեցաւ՝՝ ընդ արքայի, թերեւս արասցէ արքայ զբան աղախնոյ իւրոյ.
զի մահու մեռանիցի, եւ իբրեւ զջուր հեղեալ յերկիր ոչ ամփոփիցի, եւ ոչ առնուցու Աստուած զոգին, եւ խորհիցի ոք մերժել՝՝ յինքենէ զմերժեալն։
զի լուիցէ արքայ եւ փրկեսցէ զիս ի ձեռաց առնն, որ խնդրէ ջնջել զիս եւ զորդի իմ ի ժառանգութենէ Աստուծոյ։
Զի չարք յանհնարին մահու կորիցեն. այլ արդարք ծաղր լինին, զի մատնին ի ձեռս ամպարշտի։